بسم الله الرحمن الرحیم
مناجات
* * * * * * * * * * * * *
بهار آرام مىآید به دیدار گل نرگس نسیم فتح و پیروزى ز گلزار گل نرگس صبا بر صحن باغستان سرود مهر مىخواند گلاب از عرش مىریزد به دربار گل نرگس گل ناهید مىسوزد زهجران دل عاشق ستاره کام مىگیرد ز دیدار گل نرگس رواق ابروى احمد، فروغ دیده آدم توان نور خورشیدى ز رخسار گل نرگس قرار زورق نوح، و حجاب نیل موسایى عروج قامت عیسى ز انوار گل نرگس بهاران، مژده میلاد مهدى را بیان دارد تمام قدسیان دیگر پرستار گل نرگس گل نرگس ز چشم عاشقان پنهان نمىماند خوشا چشمى که مىماند وفادار گل نرگس خوشا چشمى که مىگرید به شوق دیدن رویش خوشا قلبى که مىباشد گرفتار گل نرگس بگو اى جلوه سینا بگو اى عروةالوثقى جهان آرام مىگیرد ز گفتار گل نرگس بگو اى زاده زهرا، بگو اى صاحب دلها بگو اى آخرین معصوم و مهیار گل نرگس منم فرزند مکه، جان احمد، وارث حیدر یدالله فوق ایدیهم بود یار گل نرگس منم مصلح، منم منجى، منم هادى، منم مهدى منم غمخوار محرومان و دلدار گل نرگس گل سوسن، گل مریم، گل اختر، گل لاله گل امید مىروید ز گلزار گل نرگس گل دیگر نمىخواهم بجز باغ گل زهرا دل مشتاق آشفته خریدار گل نرگس
* * * * * * * * * * * * *
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند دریاب ضعیفان را در وقت توانایی دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند این است حریف ای دل تا باد نپیمایی مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی ای درد توام درمان در بستر ناکامی و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی زین دایره مینا خونین جگرم می ده تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی
*****************
سلام بر آنان که در فراق یار در کوچه پس کوچه های تنهایی سر به دیوار انتظار نهاده اند و چشم به راه نیم نگاه مهدی فاطمه اند...... ای گل نرگس... چه میشد که ما را در جمع پروانه هایت پذیرا می شدی؟چه می شد که تشعشع گرمی نگاهت به سویمان روانه می شد؟نظری فرما بر کوچه تاریکمان . که همه پروانه شمع توایم. همه پروانه ها در این کوچه تاریک به امید حس کردن گرمای وجودت گرد هم امده اند. مولا جان نظری فرما...... این صفحات برگ برگ روزهای انتظاری ست که به امید آمدنش از پس هم ورق می زنیم.... العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان یا مهدی ادرکنی
* * * * * * * * * * * * * *
التماس دعا
